امروز هشتم شوال، سالروز تخریب حرم مطهر ائمه بقیع است؛ جنایتی که قریب به
90 سال پیش، در هشتم شوال 1344 هجری، با فتوای عجیب منسوب به "علمای مدینه"
و با استناد به افکار منحرف پیشوای وهابیان، "ابن تیمیه حرانی" صورت گرفت.
ابن تیمیه که وهابیان او را "شیخ الاسلام"! می نامند، کسی است که
اغلب علمای بزرگ اهل سنت به "گمراهی" وی اذعان کرده و او را دارای "افکار
شیطانی" دانسته اند. در اینجا نظرات شماری از بزرگترین علما و
مشاهیر اهل سنت در باره ابن تیمیه را از نظر می گذرانیم.
ابن بطوطه، جهانگرد مشهور مراکشی معاصر او، وی را "دیوانه" نامیده و
در سفرنامه مشهور خود "رحلة ابن بطوطه" آورده است: من در دمشق، فقیه مشهور
حنبلی ها، تقی الدین بن تیمیه را دیدم، او در فنون گوناگون سخن میگوید،
ولی عقلش ناقص است و پاره سنگ بر می دارد!
ابن بطوطه میافزاید: در روز جمعهای ابن تیمیه در مسجدی مشغول وعظ و
ارشاد بود، که من در آنجا حضور داشتم. از جمله سخنان او این بود که «خداوند
(از عرش) به آسمان نخست، فرود میآید، مانند فرود آمدن من از منبر». این
سخن را گفت و یک پله از منبر پایین آمد. در این هنگام فقیهی مالکی به نام
ابن الزهراء به مقابله برخاست و سخن او را رد کرد، اما مردم به طرفداری از
ابن تیمیه برخاستند و فقیه معترض را با مشت و کفش زدند. این نمونهای از
عقاید کفرآمیز ابن تیمیه است.